|
Το Πέτρινο του Τσαμπούλα
Το βάρος της κτηνοτροφικής οικογενειακής παράδοσης που άφησε ο «παππούς Γιάννης» Τσαμπούλας σήκωσε αρχικά ο γιος του, Βασίλης και, σήμερα, πέφτει στις πλάτες του συνονόματου εγγονού του, Γιάννη. Πριν καλά καλά χαράξει, ανηφορίζει για τα βοσκοτόπια, στην κορυφογραμμή των Τζουμέρκων, Μπάρος, στα 1900 μέτρα υψόμετρο, που αποτελεί και το φυσικό σύνορο Ηπείρου – Θεσσαλίας. Το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, για περίπου 8 μήνες, τα κοπάδια του, που αριθμούν εκατοντάδες αγελάδες, κατσίκια και αρνιά, βόσκουν ελεύθερα στις πλαγιές του βουνού και, τον υπόλοιπο καιρό που σταβλίζονται, τρέφονται με αγνές παραδοσιακές ζωοτροφές. Επίσης, η κτηνοτροφική μονάδα διαθέτει δεκάδες γουρούνια. Μόλις τελειώσει τις καθημερινές ασχολίες του, νωρίς το πρωί, μεσημέρι πια για αυτόν, ο Γιάννης ανοίγει το κρεοπωλείο.
Όλα τα κρέατα (αρνί, κατσίκι, γίδα, τράγος, ζυγούρι, πρόβειο, μοσχάρι, όπως και τα αλανιάρικα κοκόρια), είναι δικής του παραγωγής.
|
